Expositie

Het Kulturhus van Giethoorn biedt volop ruimte om een prachtige expositie te presenteren. Er is gelegenheid voor een mooie opening op de zondag bijvoorbeeld en tevens kunnen er rondleidingen georganiseerd worden met de exposant. Elke twee maanden wisselt de expositie.

Lia Gurowitsch is sinds 2016 verantwoordelijk voor de exposities. Zij doet dit geheel vrijwillig en is zeer enthousiast en gedreven in haar werk. Zo zijn er voor de komende jaren al vele exposities ingepland!

Biografie

Mijn naam is Ingrid Hertong-ten Lande. Samen met mijn man en twee kinderen ben ik woonachtig in Meppel.

Vanaf mijn zestiende ben ik begonnen met schilderen. Geïnspireerd door mijn opa, die ook schilderde, ben ik begonnen met olieverf. Creativiteit zit in de familie, ook de vader van mijn opa schilderde en mijn moeder uit haar creativiteit door het maken van boeketten en bloemstukken. Als jong meisje zat ik veel te tekenen en te knutselen aan de keukentafel en op de middelbare school koos ik tekenen als examenvak. Na een lange periode waarin ik niet heb geschilderd, ben ik toch weer begonnen met schilderen. Niet meer met olieverf maar nu met acrylverf. De heldere kleuren en het snelle werken trokken mij in dit materiaal erg aan.

Schilderen geeft mij rust en ik kan er nu steeds meer mijn gevoel in kwijt. Dat is voor mij erg belangrijk. Ik schilderde met de gedachte dat een ander het mooi moest vinden en minder voor mijzelf. Als mensen naar kunst kijken wordt er al snel een mening gevormd. Hierdoor worden kunstenaars onzeker en daardoor heb je het idee dat je kunst maakt voor een ander en minder voor jezelf. Nu probeer ik vooral met het creatieve proces bezig te zijn en te kijken en voelen wat de materialen die ik gebruik doen, zonder het eindresultaat al voor ogen te hebben. Het lukt mij nu steeds beter om van mijn eigen kracht uit te gaan en op mijzelf te vertrouwen en mij minder door de mening van anderen te laten beïnvloeden. Schilderen is dus  voor mij niet alleen een technisch en creatief proces maar ook een persoonlijk ontwikkelproces.

Ik hou van de kleuren in mijn schilderijen en zie deze kleuren ook veel om mij heen in de prachtige natuur. De natuur is hierdoor een inspiratiebron voor mij geworden. Denk maar eens aan de schitterende luchten bij zonsopgang en zonsondergang en de bladeren die tijdens de herfst in de mooiste kleuren veranderen. Ook planten, bloemen, dieren en de onderwaterwereld herbergen een schat aan verschillende kleuren. Dit moet je leren en willen zien. In de huidige tijd zijn wij echter veel te gehaast en nemen te weinig  tijd om  goed om ons heen te kijken en te genieten van alle kleuren die de natuur ons geeft.

Net als de natuur heeft ieder mens ook prachtige kleuren die de unieke (karakter)eigenschappen en talenten van ieder persoon weerspiegelen. Ik schilder graag mensen, omdat zij mij intrigeren en inspireren. Mensen kun je niet beoordelen op hun buitenkant. Juist datgene wat binnenin de mens zit maakt dat iedere persoon bijzonder is. Ik probeer de kleurrijke veelzijdige binnenkant van de mens aan de buitenkant te laten zien. Niet iedereen durft deze mooie binnenkant aan de wereld te tonen. Ook ikzelf vind dit nog steeds lastig. En toch mag iedereen er zijn zoals hij of zij is. Wat voor de natuur geldt, geldt ook voor de mensen om ons heen. Wij zouden met ons allen eens wat meer echt naar elkaar moeten kijken en luisteren. Pas dan kun je ervaren hoe iedereen afzonderlijk uit een prachtig kleurenpalet bestaat!